zondag 21 september 2014

Paarden quilt voor kleindochter Daniëlle.

Hier zien jullie haar tijdens een buitenrit in Appelscha, georganiseerd door haar tante Coralinde.
De moeder van Daniëlle, Amerenske en de dochter van Coralinde, José waren ook aanwezig.
Mijn man Daan heeft de paarden gebracht en de soep opgewarmd en ik nam José onder mijn hoede.
De teckel en Rakker, de spaniel van dochter Rosemarije waren ook mee. Dit omdat de teckel een dag van tevoren ziek werd.
We hebben ons dan ook niet verveeld. Daarnaast was het ook prachtig weer.
De deken, die jullie hiernaast zien moet met haar verjaardag klaar zijn.Dit gaat even voor de        groeps opdracht van de jaargroep. Maar na haar verjaardag heb ik nog ruim twee weken. Dat moet toch lukken. 

Voor mijn webwinkeltje: www.stoffencarrousel.nl
heb ik ook een facebook account aangemaakt.
patchworkstoffen carrousel genaamd.
Dit om alles een beetje gescheiden te houden.
Neem een kijkje en meld je aan als vriendin.
Dan word je op de hoogte gehouden van de activiteiten in de winkel.







Een nieuwe uitdaging.



Gisteren zijn we gestart met een nieuwe uitdaging. Al voor de zomer werd het idee geopperd om met de jaargroep van de derde zaterdag van de maand van het Quiltkabinet een nieuw project te beginnen. Het leek ons leuk om weer eens allemaal met hetzelfde werkstuk bezig te zijn.
Net zoals in het begin met de sampler Quilt.
Marja stak ons aan met haar enthousiasme voor de "Antique wedding Quilt" van Di Ford.





Hiernaast een plaatje, hoe hij er uiteindelijk uit moet komen te zien. De maat wordt 220 x 220. Dat wordt dus een echte deken. En niet zo'n kleintje. De bedoeling is dat we één blok per maand doen. Dat houdt in dat we naar hetzelfde tempo streven en dat we tussen door ook (misschien) nog iets anders toe komen.
De volgende 2 jaar zijn we onder de pannen.
Het hele project bestaat uit 25 blokken.
En dan zijn we er nog niet.

 

Na lang twijfelen ben ik er ook ingestapt. Wel met een reddingsboei om. Wanneer het niet lukt, maak ik schilderijtjes van de blokken, die ik klaar heb en hou ik het voor gezien.
De start was gisteren al hectisch. In plaats van ons eigen clubje, waren er twee dames extra, die er helemaal van overtuigd waren dat het hun dag was. Mijn knikkertjes begonnen al aardig in beweging te komen.


Het onderste stofje had ik nog op voorraad staan in mijn winkeltje. De rest heb ik samen met Marja van het Quiltkabinet uitgezocht. Ik had nog een volle klantenkaart, dus kreeg ook nog 15% korting. Altijd leuk mee genomen, al zijn de stoffen betaalbaar.
De meeste stof gaat in de achtergrond stof zitten.
Ik heb "gekozen" voor een ecru kleurige stof met een klein rood kriebeltje, op advies van Marja, van Andover.
Hoe kan het ook anders.
Dit is het begin van het eerste blok.
Vanmorgen had ik het al bijna opgegeven.
Eerst de teckel, die op schoot kroop en niet van plan was om plaats te maken.
En toen de groen ruitjes op de rode ruitjes appliceren met needle-turn. Het puntje, die onmogelijke puntjes. Wat een uitdaging om die netjes te krijgen. Natuurlijk een paar keer mijn velletje met de naald mee genomen, maar uiteindelijk voor de lunch twee ruitjes af.
Nog vijf te gaan. Dat geeft de burger moed en ik heb nog 27 dagen.


En zo moet het eerste blok er uit komen te zien. 
Als ik het plaatje zie, wordt ik helemaal verliefd. Maar de twijfel slaat ook toe. Kan ik dit wel? De tijd zal het leren. Ik heb nu in ieder geval een rede om regelmatig iets op mijn blog te zetten.



Ik hoop dat het plaatsen dan ook steeds makkelijker wordt. Ik blijf het een hele klus vinden om de pagina goed in te delen.